τεινοδοκίδας

ὁ, Μ

(για τον θεό) αυτός που εκτείνει τα μετέωρα που ονομάζονται δοκίδες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τείνω + δοκίς, -ίδος «είδος μετεώρου»].